''YAŞAMDAN NELER ÖĞRENDİM''
Ölümün dışında hiç bir şeyin göründüğü
Ölümün dışında hiç bir şeyin göründüğü
ya da sanıldığı kadar acil olmadığını
öğrendim...
Cesur olmayı,olmasam bile öyle
davranmayı öğrendim...Nasıl olsa
aradaki farkı kimse anlamıyor...
Coşkulu ve neşeli olmadığım zamanlar
bunun hiçkimsenin suçu olmadığını
öğrendim...
Makyajım ve giysilerimle çevremdekilerin
dikkatlerini en fazla yarım saat kadar üzerime
çekebileceğimi öğrendim...
Hiç kimsenin sır saklamadığını öğrendim...
Çünkü herkesin ''birine birşeyler söylemek
gereksinimi duyduğunu'' öğrendim...
Yanıtını bilmediğim ve emin olmadığım konularda
''Bilmiyorum'' demenin daha akıllıca bir davranış olduğunu
öğrendim...
Ağzımı kapalı tuttuğumda,fazla hata yapmadığımı öğrendim...
Başarıya çıkan bir ''asansör'' olmadığını,başarıya ancak tırmanarak
ulaşılabildiğini öğrendim...
İnsanların bana yanlızca, benim izin verdiğim biçimde
davranabildiklerini öğrendim...
Kıskançlığın,mutluluğun düşmanı olduğunu
ve ''mutlu olmak için başkalarına güvenmenin
düş kırıklığı getirdiğini öğrendim...
Kişilerin kendinden daha az başarılı
kişilerle başarısını,mutsuz kişilerle de mutluluğunu
konuşmaması gerektiğini öğrendim...
Başkaları için olumsuz düşünüp,
onlara karşı acımasız ve kırıcı olanların
aslında kendilerinin güçsüz ve acınacak kişiler
olduklarını öğrendim...
Sevgiyi yanlzıca,güçlü ve kendine güvenen
kişilerin algıladıklarını öğrendim...
Yaşamları sorunlu ve mutsuz kişilerin
karşılarındaki kişileri kendi yerlerinde
görmeye,çalıştıklarını öğrendim...
Hayatta en önemli çözümün,
gerçekte neyin önemli olduğuna karar
verip, gerisini çöpe atmak olduğunu öğrendim...
Beni sürekli eleştiren, Kendilerini bende kusur
bulmakla görevli sanan kişilere kulak asmamayı ve
yanıt vermemeyi öğrendim...
''Olanaksız'' diye bilinen bir şeyi
çok isteyip de elde edebildiğimde,
aslında kazandığımın yanlızca kendi kendimle
yaptığım savaş olduğunu öğrendim...
Yanlızca ''ders almak'' için arkama bakmayı,
bir sorunumu çözmek için değil;yanlızca sesli
düşünebilmek için bir arkadaşıma anlatabileceğimi
öğrendim...
Ne kadar çaba harcarsam harcayayım,
kimilerini bir türlü mutlu edemediğimi görünce,
artık çabalamamı bırakmam gerektiğini öğrendim...
Başkalarının benim hakkımda ne düşündükleri değil de,
aslında benim kendim hakkında ne düşündüğümün önemli olduğunu
öğrendim...
Kin tutmayıp affetmeyi ve unutmayı başarabilmek için,
güçlü olmak gerektiğini öğrendim...
Nerede ve ne koşullarda olursa olsun,yaşadığım
yeri güzelleştirmeyi ve sevmeyi öğrendim...
Sürekli olarak ''Ben dürüstüm,ben doğruyu söylüyorum''
diyenlerden kuşkulanmayı öğrendim...
Durum ne kadar zor olursa olsun soğukkanlılığımı yitirmeyip
gülümseyi ve herşeyi olumsuz yorumlayan mutsuz kişilerden
uzak durmayı öğrendim...
Bugünkü her üzüntümün ve her acımın, benim yarınki
mutluluğumu
hazırladığımı öğrendim...
Büyük düşlerin sıradan gerçeklerden daha güçlü olduğunu
ve başarının en kısa yolu olduğunu öğrendim...
Kaybedecek neyim var? yerine ''kazanacak çok şeyim var''
demeyi öğrendim...
Yaşamı gereğinden fazla ciddiye almamayı öğrendim...
Kendi kendime gülebilmeyi,kendimle eğlenebilmeyi
ve en önemlisi de kendimi sevmeyi öğrendim...
(BÜTÜN DÜNYA DERGİSİ)
